نگرش لاهوتی و ناسوتی نسبت به مرگ: مطالعه‌ی مرگ‌اندیشی نمونه‌ای از دانشجویان با روش نظریه‌ی زمینه‌ای

مرگ، پدیده‌ای فراگیر است و همواره یکی از دغدغه‌ها و پرسش‌های اصلی بشر بوده است. درعین‌حال اندیشه‌های مرتبط با مرگ در یک زمینه‌ی اجتماعی شکل می‌گیرند؛ و سنت‌های دینی یکی از منابع اصلی برای پاسخگویی به مسئله‌ی مرگ و غلبه بر تجربه‌های ناخوشایند مرتبط با آن بوده‌اند. درعین‌حال، با اشاعه‌ی نظام‌های معنابخش غیردینی در جامعه‌ی جدید، این پرسش مطرح می‌شود که افراد در نظام‌های معنابخش غیردینی چگونه با مسئله‌ی مرگ و دغدغه‌های مرتبط با آن مواجه می‌شوند. این مقاله، مرگ‌اندیشی دانشجویان را با توجه به وضعیت دین‌داری‌شان مطالعه می‌کند. داده‌های پژوهش با نمونه‌گیری هدفمند و نمونه‌گیری نظری و از طریق مصاحبه باز و عمیق گردآوری شده و برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به‌دست‌آمده، از روش نظریه‌ی زمینه‌ای استفاده شده است. نتایج مطالعه در هشت مقوله‌ی عمده صورت‌بندی شده‌اند. «مرگ‌اندیشی معطوف به زندگی» به‌عنوان مقوله‌ی هسته مطرح شده و مرگ‌اندیشی دانشجویان در دو نگرش لاهوتی (دینی) و ناسوتی (غیردینی) باهم مقایسه شده‌ است.